İçeriğe geç

ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKAR (1)

Derde düşenler acı çeker, yanar inler
Halden bilmeyenler ne sorar ne dinler
Nice canlar yanar, seyreyler gafil binler
Ateş düştüğü yeri yakar, bilmez o binler

Kendini düşünür oldu şimdi beyinler
Günümüzde pek çoğaldı nankör hainler
Çok az kaldı, halden bilen mütedeyyinler
Ateş düştüğü yeri yakar, bilmez o beyinler

Dünyevi çıkarlar içindir taraf ve eğimler
Menfaate dayalı oldu söylem ve deyimler
Fani dünyada sade madde için müdavimler
Ateş düştüğü yeri yakar bilmez bazı eğimler

Derdi çeken bilir çekmeyenler ne anlar
Acıyı bilene sorun, bilmez ki tatmayanlar
Kimin derdini kim ne bile, yanar nice canlar
Ateş düştüğü yeri yakar, bilmez dertsiz canlar

Çaresiz kalırsın elinden gidince imkânlar
Metin ol da sabreyle, geçer sıkıntılı bu anlar
Kimsenin halinden sormaz oldu, şimdi insanlar
Ateş düştüğü yeri yakar, bilmez avam insanlar

Yaralı bağrını bir dahi yakar iftira, yalanlar
Derdi sıkıntıyı üslenir az ve azınlıkta kalanlar
Bunalırsın, artık sıkar, dar gelir çok geniş alanlar
Ateş düştüğü yeri yakar, bilmez çoğunluk olanlar

Kategori:DUYGUSAL ŞİİRLER

Bu yazı yorumlara kapalı.

%d