EVLAT ACISI

Yüce Mevla imtihan diliyor
Gizli aşikâr hataları biliyor
Af dileyenin günahını siliyor
Günahsız bir kul bulamadım

Dertler ile imtihan ediyor
Sorun bakın kullar ne diyor
Evlat imtihanı başta gidiyor
İmtihansız bir kul bulamadım

Evlat acısı sineleri deliyor
Elim acıların önünde geliyor
Ana babalar peşinden meliyor
Elemsiz bir kul bulamadım

Bir bakın anneler niderler
Yavrum der meler giderler
Yanar yürekleri ah ederler
Feryatsız bir kul bulamadım

İnsan yolcu dünya handır
Canlar yakan cani cihandır
Kullar fani hayat imtihandır
Sonsuz bir kul bulamadım

Alev almış sineleri yanıyoruz
Acıları ile evlatları tanıyoruz
Acıyı tatmadan kolay sanıyoruz
Acısız bir kul bulamadım

Ölüm gereklidir ki acıları sile
Dolanıyor evlat yaraları dile
Ahuzarları eritir kayaları bile
Ahuzarsız bir kul bulamadım

Kırıktır dertlinin kanadı kolu
Kafaları acı hatıralarla dolu
Sabırdır acının tahammül yolu
Acı hatırasız bir kul bulamadım

Kalpler sızlar elimdir kederimiz
Yüzler gülmez kanıyor ciğerimiz
Gönüller virane yanıyor içerimiz
Elem kedersiz bir kul bulamadım

Mülk Allah’ındır kullar kiracı
Dünya imtihandır kullar sıracı
Mutlak sabırdır kulların miracı
Geçit sırasız bir kul bulamadım

Mutlu muydu çok zengin Sabancı
Evlatlar imtihan kader kurbancı
İmtihanı yaşamayan buna yabancı
Gamsız kedersiz bir kul bulamadım

Yakıyor yüreklerimizi evlat acısı
Evlatlar kurban zaman talancısı
Yaşamayanlar bu acının yabancısı
Kurbansız bir kul bulamadım